Ik heb een aantal gesprekken gevoerd met trainers die trainingsacteurs overbodig vinden bij het spelen van rollenspellen in een training. Ik had zelf die mening ook toen ik allerlei trainingen deed met rollenspellen waarbij ik het altijd leuk vond om een rollenspel te doen. Wat maakt het uit, ik begrijp het best…
Inmiddels zie ik dat toch anders en snap ik de enorme toegevoegde waarde van een trainingsacteur. Een beetje preken voor eigen parochie, maar daardoor niet minder waar. De essentie is dat je als trainingsacteur ver boven de materie staat waardoor je in het spel veel beter in staat bent de deelnemers meer te laten ervaren. Meer ervaren is meer leren is een beter resultaat van een training (lijkt mij).
Het spel van goed gedrag belonen, helpen met hintjes als het nodig is en zaken complexer maken als de deelnemer meer uitdaging nodig heeft, rendeert. Ervaring opdoen in een veilige omgeving waarbij de trainingsacteur zich aanpast aan jouw ‘niveau’ maakt dat je een stijlere leercurve krijgt. En de enige reden waarom mensen een training / workshop / opleiding doen is toch het leren / eigen maken van materie?
Een professionele training vraagt professionele rollenspelen en dus de inzet van een trainingsacteur. Maar goed, dat is mijn mening maar…
